دنیای نامرد ......

تـــو چـــه گـــفتی سهــــــراب؟

قــایقی خـــــواهــــم ســـاخــــت ...

با کـــــــدوم عمـــــــر دراز ؟

نـــــوح اگـــر کشـتی ســـاخــت ؛ عمـــر خــــود را گـــذراند

با تبــــر روز و شبـش ؛ بـــر جــــان درختــــــان افتــــاد

سـالیــــان طــــول کشیــــد ؛ عـــاقبــت امـــا سـاخـــت

پـــس بگــــو ای سهـــــراب...

شعـــــر نــــو خــــواهــــــم ســـاخـــــت

بیخیــــــال قــــایـــــق ... یـــــا کـــه میگفتـــی...

تــــا شقــــایـــق هســــت زنـــــدگی بــایــــدکــــــرد ؟

ایـــــن سخـــــن یعنــی چــــــه ؟

بــــا شقــــایــق بـــاشی ... زنــــدگــی خـــواهـــی کــــرد

ورنـــــــه ایـــــن شعــــــر و سخــــــن

یـــــک خیـــــال پــــــــوچ اســـــت

پــــس اگـــر میگفتــــی...

تــــا شقــایــــق هســـت ؛ حســــرتی بــایــــد خــــورد

جملــــه زیبـــاتــــر میشــــد

تـــــو ببخشـــــم سهــــــراب...

کـــه اگـــر در شعـــرت ؛ نکتــــه ای آوردم ؛ انتقــــادی کــــردم

بخـــدا دلگیـــرم ؛ از تمـــام دنیـــــا ؛ از خیــــال و رویــــا

بخـــدا دلگیــــرم ؛ بخـــــدا مــــن سیـــــرم ؛ نـــوجــوانی پیــــرم

زنـــدگی رویــــا نیســـت

زنــــدگی پـــــــر درد اســــت

زنــــدگی نـــامـــــرد اســــت !!! زنــــدگی نـــامـــرد اســـت